نویسنده کتاب «میراث روم» این کتاب را بررسی تاریخ ادبیات ایتالیا از دید یک ایرانشناس و فرد آگاه به ادبیات فارسی دانست.
به گزارش خبرنگار رویداد فرهنگی، نشست نقد و بررسی کتاب «میراث روم» نوشته ایمان منسوب بصیری روز سهشنبه 25 مهرماه در قالب نشست هفتگی در مرکز فرهنگی شهرکتاب برگزار شد.
ایمان منسوب بصیری، نویسنده کتاب در ابتدای این نشست بیان کرد: کتاب «میراث روم» در زمان دانشجویی من یعنی حدود 14 سال پیش به تالیف درآمده و حال منتشر شده است این یادداشتها شامل گفتارهایی درباره ادبیات و فرهنگ روم باستان، شکلگیری جامعه رومی تا تشکیل ادبیات ایتالیایی هستند که در آن زمان جمعآوری شدند.
منسوب بصیری ادامه داد: تاریخ ادبیاتهایی که درباره کشورهای غربی و ایتالیا داریم؛ ترجمه محور هستند و تقریبا در تمام موارد کسانی که به نوشتن این کتابها همت گماشتند تبحری در ادبیات و سخنوری دیرپای ایران نداشتند به همین دلیل ضرورت تالیف کتاب «میراث روم» در گام نخست نگارش کتابی پیرامون تاریخ ادبیات کهنسال ایتالیا از دیدی کسی بود که بیش از هرچیز در ادبیات فارسی چیرهدست است.
وی اظهار داشت: با توجه به آگاهیهای خود از ادبیات فارسی و از دید یک ایرانشناس سعی کردم تاریخ ادبیات ایتالیا را بررسی کنم.
نویسنده کتاب «میراث روم» با بیان اینکه معادلیابیهای انجام شده بنابر سنت دیرینه ادبیات فارسی است، گفت: فن ترجمه منظوم مهمترین وجهی است که در این کتاب دیده میشود، این فن از دید عدهای نکوهیده و دید عدهای دیگر پسندیده است. چنین ترجمهای پیش از هرچیز به توانایی فنی، صلابت گفتار و استواری سخن دارد.
وی درباره استشهادگرایی در این کتاب عنوان کرد: تقریبا در هر صفحه کتاب استشهادهایی بسیار مستقیم و اشارات، تلمیحات و تلویحات غیرمستقیم به چشم میآید.
کتاب در مواردی به گزیدهگویی بسنده کرده است
در ادامه سید محمدحسن جلیلی، منتقد درباره نحوه آشنایی خود با منسوب بصیری توضیحاتی را ارائه کرد و گفت: متون ایتالیایی چاپ شده در کتاب «میراث روم» تمام و کمال ترجمه نشده و بخشهای سنگین این آثار را برای اهل تحقیق و دانشجویانی که با ادبیات ایتالیایی و پیچوتاب تاریخ آن سروکار دارند باز گذاشته است، همچنین برای جلوگیری از سنگین و پیچیده شدن متن کتاب در مواردی به ایجاز و گزیدهگویی پرداخته است.
وی با بیان اینکه منسوب بصیری توان فوقالعادهای در استفاده از جملات پیچیده دارد، ادامه داد: نمونههای بسیار زیاد از آثار ادب فارسی برای مقایسه اشعار و اضافه مطالب در شعر و متن ایتالیایی آورده است. نکتهای که در نظر مولف بیشتر از خواننده شنونده جلوه میکند یکدست نبودن مجموعه کتاب از ابتدا تا انتها است به این دلیل که نویسنده اثر را در زمانی طولانی و بهتدریج تهیه و تنظیم کرده و این امر باعث شده نوشتههایش از هرجهت یکدست نباشد.
بیصبرانه منتظر جلد دوم کتاب «میراث روم» هستیم
محمدحسین رمضان کیایی منتقد و دارای دکترای زبان و ادبیات ایتالیایی نیز در این برنامه به ایراد سخنرانی پرداخت و عنوان کرد: مشکل اساسی ما در بحث آموزش زبان ادبیات ایتالیایی در دانشگاه، پیشینه فرهنگی و ادبیات علمی آن کشور است چون تا زمانی که بنمایههای ادبیات ایتالیا درک نشود معمولا فهم ادبیات بعد از دانته خیلی مشکل خواهد بود.
وی با بیان اینکه اکثر تاریخ ادبیاتها، ادبیات ایتالیا را به دو دوره دستهبندی میکنند (قبل و بعد از قرن سیزدهم)، تصریح کرد: من ترجمههای ایمان منسوب بصیری را دوست ندارم چرا که با خواندن آنها دیگر مطالعه اصل کتاب برایم لذتی ندارد و فقط به همان ترجمه بسنده میکنم که برای من کافی است لذا به خاطر از دست ندادن نسخه اصلی اثر، دوست ندارم ترجمههای ایشان را مطالعه کنم.
کیایی درباره مطالعه ترجمههای منسوب بصیری مثال نوشابه دادن به فرد تشنه را بیان کرد و اظهار داشت: کتاب «میراث روم» بسیار مفید است و بیصبرانه منتظر جلد دوم آن هستیم؛ حداقل سه جلد از این کتاب را انتظار داریم.