به گزارش خبرنگار رویداد فرهنگی، علی دهباشی، مدیر مجله بخارا در ابتدای این نشست توضیحاتی درباره دکتر رجایی ارائه داد.

 او درباره رجایی گفت: کم و بیش در طی سه  دهۀ اخیر به خصوص، با آثار دکتر رجایی آشنا هستید و  آثارشان را خواندید. این مجلس به مناسبت انتشار کتاب «بازیگری در باغ هویت ایرانی، سَرنِمونی حافظ» است که آقای همایی این کتاب را در موسسه‌شان منتشر کرده اند و داغ داغ امروز تعدای از آن از صحافی رسید. طی روزهای آینده به خصوص در روزهای نمایشگاه کتاب، عرضه خواهد شد.

در این مراسم فرهاد عطایی سوالاتی از رجایی پرسید، او ابتدا از رجایی خواست تا درباره چگونگی چند وجهی بودن زندگیشان توضیح دهند.

رجایی در پاسخ با اشاره به اینکه در سال 67 کنفرانسی برگزار کرد که موجب نوشتن دو جلد کتاب شد، بیان کرد: جلد اول این کتاب کوشش می‌کند که به ما بگوید تجاوز شد به همین دلیل عنوان کتاب تجاوز دفاع، سیاست تجاوز در واقع. Politics of aggression و کتاب دوم نگرش ایران درباره جنگ است. احساس می‌کردم نوشتن آن یک وظیفه است که باید انجام دهم. به خصوص در آن زمان که ما مظلوم بودیم، بلد هم نوبدیم به دنیا بگوییم که ما مظلوم هستیم. داد و فریاد کردن با نشان دادن اینکه آدم مظلوم است خیلی فرق دارد. آدم با داد و فریاد کردن، مظلومیتش را نه می‌تواند ثابت کند و نه می‌تواند بیان کند. اگر آن دو را کنار بگذاریم. کارهای دیگر من که فعلا در حدود 10-20 عنوان است. اینها یک گفتگوی کلان دارند. هر کدامشان یک جنبه از گفتگوی کلان را بیان می‌کنند.

رجایی در پاسخ به سوال علی دهباشی، مبنی بر ازریابی او درباره عناصر جامعه در زمان نام‌گذاری کتابی با عنوان «اسلام‌گرایی و تجددگرایی» توضیح داد: به زبان حافظ، این پنج روز نوبت که ما روی زمین هستیم چگونه باید عمل کنیم؟ بنابراین وضع بشر، دراین چند روزۀ نوبت چگونه وضعی است؟ کتابی که آقای دهباشی راجع به آن صحبت فرمودند که به زبان فارسی نیست. ادعای این کتاب این است یا در واقع سوال اصلی‌اش این است که در این انقالاب همه جانبه و همه درگیر، چرا قشری که بنده در آن کتاب انگلیسی گفتم «Islam minded»  که در فارسی اسلامیان ترجمه کنند برای اینکه من سعی می کنم از صفت اسلامی تا آنجا که می شود به کار نبرم.

وی افزود: سوال من این بود که چرا اینها گرفتند؟ برای اینکه این را جواب بدهم، باید فکر می کردم که جهان اسلام با تجدد چه کُناکنشی داشته است؟ این تعبیر بسیار زیبا را آقای دریابندری در مقابل «برخورد متقابل» یا «interaction» گذاشته است، که خیلی زیباست. بنابراین خدا عمرش بدهد و خدا رحمتش کند، جناب آدمیت و البته آلبرت هورانی کارهای شاهکاری درباره سده نوزدهم کرده است. به نظر می آید که ایرانیان و به طور کلی جهان اسلام در سده نوزدهم میلادی، برخوردشان بین تجدد و ایران یا بین تجدد یا اسلام بود. اما در سده بیستم به گمان من هر دو جهت اعتماد به نفس درونیشان را از دست دادند.

صدای این نشست را به صورت کامل از طریق فایل صوتی بالا می‌توانید گوش کنید.