به گزارش خبرنگار رویداد فرهنگی، رونمایی از کتاب دیدار با خویش با حضور ایرج پارسی نژاد، پژوهشگر؛ محمدرضا خاکی، کارگردان تئاتر و روح الله جعفری، منتقد تئاتر روز دوشنبه، ششم شهریورماه در تالار مشاهیر تئاتر شهر برگزار شد.

کتاب «دیدار با خویش» به قلم عباس جوانمرد خاطرات چند دهه فعالیت وی در تئاتر کشور است که در طی سال‌ها جمع‌آوری و نگارش شده است.

جوانمرد به دنبال تئاتری جدی بود

محمد شریفی ویراستار این کتاب در ابتدای جلسه عنوان کرد که نبود عباس جوانمرد در کنار تیم تهیه کننده کتاب دشواری‌هایی به همراه داشت. شریفی گفت: این کتاب در فواصل مختلف نوشته شده است و در بعضی قسمت‌های کتاب تسلسل مورد انتظار در آن نباشد.

وی بیان کرد که ویراستاری این کتاب حدود یک سال و نیم به طول انجامید.

در ادامه برنامه ایرج پارسی نژاد کتاب دیدار با خویش را کتابی مهم در کارنامه تئاتر معاصر ایران و تاریخ فعالیت‌های گروه هنر ملی به سرپرستی عباس جوانمرد خواند.

پارسی نژاد ادامه داد: تاریخ نمایش ایران از چند تئاتر نوشته میرزا فتحعلی آخوندزاده آغاز می‌شود. این نمایش‌ها البته ترجمه از تئاتر آذربایجانی بودند که به خوبی به فارسی ترجمه شده بودند. تئاترهای آخوندزاده به زبان‌های مختلف در کشورهای دیگر نیز به روی صحنه رفته است.

وی تئاترهای کمدی لاله‌زاری را نمایش‌های غالب دوره رضاشاه  خواند و اظهار داشت که عبدالحسین نوشین گونه جدی تئاتر را به ایران آورد. وی افزود: آنچه که عباس جوانمرد به گزارش آن پرداخته است، تئاتری است که به وسیله شاهین سرکیسیان بنیان‌گذاری شد.

پارسی نژاد سرکیسیان را فردی خواند که به تئاتر ایران خدمات زیادی کرد و خانه‌اش مکانی بود که افرادی که به تئاتر علاقه داشتند آنجا جمع می‌شدند. وی افزود: مشکل عمده سرکیسیان این بود که به زبان فارسی تسلط نداشت ولی شور و شوق زیادی داشت و برای چند سال تعدادی از جوانان با استعداد و علاقه‌مند به تئاتر در خانه‌اش جمع می‌شدند که یکی از آنها عباس جوانمرد بود.

این پژوهشگر این کتاب را از نظر تاریخی مهم خواند و خواندن آن را به علاقه‌مندان به تئاتر پیشنهاد کرد. وی این کتاب را نه تنها تاریخ تئاتر، بلکه تاریخ یک دوره حرکت‌های اجتماعی جامعه ایران دانست.

جامعه ما نقدپذیر نیست

محمدرضا خاکی از دیگر سخنرانان این جلسه بود که صحبت‌هایش را با بیان این که جامعه ما جامعه نقد و گفتگو نیست آغاز کرد. وی ادامه داد: ما تاریخی داریم که درباره آن کمتر گفتگو کردیم و شرح حال نوشته‌ایم. به صورت تربیتی یک تواضعی به ما یاد داده شده که نمی‌خواهیم راجع به خودمان صحبت کنیم. این خیلی جرات می‌خواهد که راجع به خودمان و خاطرات بنویسیم.

خاکی آغاز این کتاب را رمان‌گونه خواند که مخاطب را با شرایط سیاسی-اجتماعی جوانان دهه 20 آشنا می‌کند. وی افزود: من دوست داشتم که کتاب با این رویه ادامه پیدا می‌کرد. تئاتر فقط یک نمایش برای یک یا دو ساعت نیست و با زندگی و حواشی که در جامعه اتفاق می‌افتد شکل می‌گیرد. این کتاب این حسن را دارد که در آن جوانمرد به این مسائل اشاره می‌کند.

این کارگردان و پژوهشگر تئاتر بیان کرد که در این کتاب به بخش‌های مهم تاریخ تئاتر ایران مانند حضور نمایش‌های ایرانی در فستیوال‌های جهانی و اجرای نمایش بلبل سرگشته اشاره می‌شود.

وی درباره نقض‌های کتاب گفت: در این کتاب گفته‌های بسیاری وجود دارند که مرجعی ندارند. همچنین عناوین زیادی در این کتاب وجود دارند که هیچ تاریخی ندارند.

جوانمرد دو دهه مستمر به نگارش این کتاب پرداخت

در بخش پایانی مراسم روح الله جعفری که در تالیف کتاب با عباس جوانمرد همکاری نزدیک داشت برای حاضرین سخن گفت. وی در ابتدا اظهار داشت: من بسیار خوشحال هستم که یکی از آرزوهای آقای جوانمرد امروز به واقعیت پیوست. در حدود دو دهه گذشته به طور مستمر در جریان نگارش این کتاب بوده‌ام.

جعفری در سه بخش، به تشریح «آشنایی خود با آقای جوانمرد»، «جوانمرد و گروه هنر ملی» و «تحلیل کتاب دیدار با خویش» پرداخت. او همچنین بخش‌هایی از کتاب را برای حاضران خواند و درباره این کتاب به 15 نکته‌ی تحلیلی، آن‌هم به‌طور مفصل اشاره کرد. این کتاب، ماحصل تجربه مستقیم و رویاروشدن با موضوع‌های مختلفی است که جوانمرد در قامت مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری، آنها را لمس کرده است. این کتاب، در رده خاطره‌نگاری و هم در رده خودزندگی‌نامه هم می‌تواند قرار بگیرد و شامل ایده‌های اجرایی جوانمرد در زمینه هنر نمایش است که جنبه عملیاتی دارد.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•