وجیهه سامانی، نویسنده در گفت‌وگو با خبرنگار رویداد فرهنگی درباره ارزیابی خود از جشنواره‌های ادبی مختلف بیان کرد: در سال‌های اخیر داوری بخش داستانی برخی جشنواره‌های ادبی را برعهده داشتم، نکته مهم در تمام این جشنواره‌ها (به خصوص در نوع سراسری و کشوری آنها) این است که استعدادهای خوبی در شهرهای مختلف کشور به چشم می‌خورند و آنها نیازمند رسیدگی و امکانات هستند چون بسیاری از آنها گلایه می‌کنند که هیچ مرکز و نهادی برای راهنمایی و آشنایی‌شان با عناصر داستان‌نویسی نیست.

وی ادامه داد: متاسفانه جشنواره‌های ادبی ما تا مرحله برگزاری خوب پیش می‌روند اما بعد از برگزاری رها می‌شوند یعنی هدف‌گذاری جشنواره‌ها برپایی یک مسابقه، اعلام برندگان و نهایتا درصورت حرفه‌ای بودن جشنواره چاپ آثار برتر است و صاحبان آثار برگزیده معمولا به حال خود رها می‌شوند.

سامانی با بیان اینکه نباید سرمایه‌های ارزشمند کشف شده در جشنواره‌های ادبی را به حال خود رها کنیم، اظهار داشت: درجشنواره‌ها اندکی سلیقه‌ای رفتار می‌شود و نمی‌توان اثر برگزیده یک جشنواره را قطعا شاخص دانست، در هر جشنواره‌ای بسته به سلیقه و نظر داوران همان جشنواره اثری به مراحل بالاتر راه پیدا می‌کند و این کاملا سلیقه‌ای و متناسب با دیدگاه داوران چیده شده برای جشنواره است.

وی با اشاره به اثرگذاری جشنواره‌های ادبی در محتوای آثار و تقویت انگیزه نویسندگان اعلام کرد: این جشنواره‌ها به لحاظ دیده و رسانه‌ای شدن آثار، انگیزه نویسندگان را تقویت می‌کند و به نظرم جدا از بحث مادی در بخش جایزه و هدیه، این جشنواره‌ها می‌توانند به بخش معنوی موضوع که همان تشویق نویسندگان به ویژه نویسندگان جوان است، کمک کنند.

خبرنگار:محیا معصومی