اسداله شعبانی در گفت‌وگو با خبرنگار رویداد فرهنگی درباره بخش کودک و نوجوان سی‌امین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب گفت: نظم و غرفه آرایی‌ها نسبت به سال گذشته بهتر است اما هنوز با ایده‌آل‌های ما فاصله بسیار دارد.

وی با اشاره به مشکلات عنوان کرد: دوری راه، رفت و آمد مخاطبان به نمایشگاه را سخت می‌کند، درواقع اوضاع فرهنگی ما به گونه‌ای است که روزبه روز وضعیت کتاب را بدتر می‌کند و پیوند خانواده‌ها با کتاب سخت‌تر شده است.

وی با بیان اینکه برنامه مستمر و منسجمی برای جذب خانواده‌ها به کتاب وجود ندارد، ادامه داد: برنامه‌هایی مثل ارایه بن کتاب مقطعی است علاوه برآن یک باران می‌تواند غرفه ها را تعطیل کند. بارش باران در روزها ابتدایی و انتشار اخباری مثل آب بردن غرفه‌های کودک و نوجوان باعث نگرانی خانواده‌ها شد و آنها ظاهرا برای حفظ سلامت فرزندانشان به نمایشگاه نیامدند و قهر کردند.

وی نمایشگاه فعلی را یک فروشگاه به هم ریخته عنوان کرد و اظهار داشت: در نمایشگاه واقعی افراد باید کتاب‌ها را معرفی کنند و بعد یک چرخه توزیع سراسری در کشور برقرار می‌شود؛ با قرار گرفتن کتاب تولیدی در این چرخه، تمام مردم به کتاب‌های مورد علاقه خود دست می‌یابند.

شعبانی عنوان کرد: عده ای از ناشران که نیرومندتر هستند اجازه نمی‌دهند یک چرخه توزیع اقتصادی به وجود آید عملا ناشران چشم دوختند که دولت چگونه از آنها خرید کند و این مسئله رقابت سالم را در بازار از بین می‌برد. فکر نمی‌کنم برنامه‌ریزی‌های دولت و نهادهای غیردولتی بتواند گشایشی را در کار کتاب ایجاد کند.

شعبانی با ارائه پیشنهاد برای دو بخش شدن نمایشگاه در قالب کعرفی و فروش کتاب، گفت: به وجود آوردن توزیع سراسری و حمایت از آن، کار بزرگی است که دولت می‌تواند برای کتاب و تولید کنندگان آن انجام دهد. متاسفانه از کتاب‌های خوب حمایت مستمر نمی‌شود و برخی ناشران نیرومند آثار مبتذل تولید خود را در دسترس کودکان قرار می‌دهند.

وی گفت: نبود حمایت خوب باعث می‌شود یکباره تصمیم برای برپایی نمایشگاهی برای کتاب به یاد آید و روزهای اول برگزاری با مشکلات مختلف مواجه باشیم و زمانی نمایشگاه نظم پیدا می‌کند که دیگر ایام برگزاری آن به پایان رسیده است.

به گفته وی، هرچند در وضعیت فعلی از برپایی نمایشگاه نتیجه می‌گیریم بودنش از نبودنش بهتر است، اما به نظر در طی سال‌های برگزاری با دیدن مشکلات می‌توان برنامه‌ریزی بهتری داشت.

شعبانی درباره حوزه نشر کتاب کودک گفت: کتاب‌هایم زمانی با 100 هزار تیراژ و هم اکنون با پنج هزار تیراژ فروش می‌رود و از این بابت مشکلی ندارم اما می‌دانم که افرادی هستند که در عین تولید کتاب نمی‌توانند آنها را به هر دلایلی بفروشند.

به گفته وی، مشکل دیگر ما این است که بخش بزرگی  از ناشران ما یا دولتی هستند یا دولتی فکر می‌کنند و برای کتاب‌های خوب اولویت قایل هستند، این در حالی است که نیاز جامعه فراتر از بخش‌نامه است و چون نمی‌توانند پاسخگوی نیاز جامعه باشند انبوهی از کتاب‌ها بی‌خواننده می‌ماند.

وی بیان کرد: شاهد کتابی هستم که در مدت زمان کوتاهی تولید و فروخته شد، این کتاب در جشنواره‌ها برگزیده شد اما پس از اتمام تیراژ چون چاپ مجدد آن در اولیت ناشر نبود، 15 سال چاپ نشد. این برنامه‌ها که ناشر دستور  چاپ مجدد را دهد اشتباه است. پس از ارزیابی نیاز جامعه باید کتاب براساس نیازسنجی‌ها تهیه و تولید شود و در توزیع چرخه دقیق مستمر علمی عرضه و ناشر از بازخورد آن خودش را تکمیل کند.