به گزارش رویداد فرهنگی، برنامه «وقتی خیال در می‌زند» از رادیو فرهنگ یکشنبه پنجم شهریورماه به گفت‌وگو با مهدی فیروزان مدیرعامل شهرکتاب اختصاص پیدا کرد.

مهدی فیروزان درباره دو پرچم موجود در دفتر خود بیان کرد: ما یک پرچم ملی و یک پرچم حوزه کاری خود را داریم بنابراین یکی از این پرچم‌ها پرچم ایران و دیگری پرچم شهرکتاب (البته استدلال و توجیهی ندارم که این پرچم از کجا آمده) است.

وی اندکی درباره دوران کودکی و رفتنش به مدرسه از پنج سالگی توضیح داد و گفت: متولد سال 1336 هستم و من در 11 سالگی وارد دبیرستان شدم و نمره‌های خوبی را کسب می‌کردم، برای گذراندن کلاس هشتم به مدرسه علوی به مدیریت علامه کرباسچیان رفتم و هرچه که امروز در من وجود دارد برای زمانی است که در مدرسه علوی درس خواندم. کودکی من بسیار به شیطنت گذشت و علت طرح‌های مختلف و نشاط شهرکتاب همین شیطنت‌های من در کودکی است.

غیب شدن یکی از خیالات دوران کودکی فیروزان

فیروزان ذهن خود را از حرف زدنش جلوتر دانست و اظهار داشت: خیلی از اوقات مجبور هستم برای رسیدن به سرعت ذهن خود، تند سخن بگویم. از کودکی تاکنون، شب‌ها هنگام خواب هر آنچه که در روز برای من مطلوب یا نامطلوب بود را با خیال‌پردازی به مطلوب تبدیل می‌کردم.

وی عنوان کرد: یکی از خیالات من در کودکی این بود که غیب شوم و در جنگ عراق و اسرائیل آن زمان (1976 میلادی)، اتفاقاتی را شکل دهم و در خیالاتم همواره دوست داشتم مقابل اسرائیل بایستم و نتیجه جنگ را به نفع عراق تغییر دهم، درواقع برای من اعراب تجلی مظلومیت و اسرائیل تجلی ظلم بود و این حرکت ظلم و مظلوم شاید از آن موقع تاکنون در وجودم نهادینه شد که امروز هم وقتی دعوای مادری با کودکش را می‌بینم ناخودآگاه جلو می‌روم و حتی اگر حق با مادر باشد از کودک دفاع می‌کنم.

به گفته وی، در تمام دوره اداری همواره حق را به کارمندان خود داده‌ و هیچوقت به دولت نداده‌ است.

از ابتدای کار تاکنون همواره مدیر بودم

مدیرعامل شهرکتاب با بیان اینکه در تمام عمر خود مدیر بوده و هیچگاه کارمند نبوده است، گفت: در خانواده‌ای بزرگ شدم که برای ما به جای شغل و مدرک، خود انسان مهم بوده است درنتیجه هیچوقت مدیریت برای من شیرینی که ممکن است برای خیلی از افراد داشته باشد را ندارد.

وی ادامه داد: دوران نامزدی با همسرم همزمان سه مدیریت در سازمان صداوسیما (مدیر انتشارات سروش، معاون پارلمانی سازمان در مجلس و مدیر پخش رادیو) داشتم و به خاطر کار زیاد مدت زمان کوتاهی در حد نیم ساعت همسرم را می‌دیدم، آیا این مدیریت شبانه‌روزی شیرین است.

از پذیرفته شدن در رشته زراعت تا تدریس در دانشگاه هنر

فیروزان اظهار داشت: در 13 سالگی چاپخانه کار کردم، پدرم مجله‌ای داشت که در سوییس منتشر می‌شد (1350 شمسی) و من ناظر چاپ مجله بودم، از همان زمان تاکنون هیچوقت کار چاپ را زمین نگذاشتم و یکی از قدیمی‌ترین مدیران حوزه کتابت، چاپ و مطبوعات من هستم.

وی با بیان اینکه حدود 27 سال است که به کار فرهنگی می‌پردازد، درباره انواع مختلف این کارهای فرهنگی توضیح داد و با اشاره به پذیرش دانشگاهی خود در رشته زراعت ادامه داد: با تمام شیطنت‌ها پدرم دوست داشت که در رشته پزشکی قبول شوم اما هربار امتحان دادم و پذیرفته نشدم (به دلیل پایین بودن سن موعد سربازی من نبود) به همین دلیل به این نتیجه رسیدیم که فقط در رشته کشاورزی می‌توانم قبول شوم.

وی بیان کرد: هنوز کودکانی شیطنت دارند را تقدیر می‌کنم و به والدینشان می‌گویم که به آنها اجازه شیطنت دهند.

مدیرعامل شهر کتاب گفت: به دلیل طراحی مجله کودک ونوجوان سروش، یک سال در مدرسه‌ای معلمی کردم، درواقع در یکی از مدرسه‌های دوستانم درس علوم اجتماعی (درسی تخصصی نبود و آن را بلد بودم) پایه سوم راهنمایی را تدریس کردم تا نسبت به توقعات نوجوانان آگاه شوم همچنین برای سروش کودک هم در کلاس اول درس دادم.

به گفته وی، همزمان با تدریس در مدرسه، سال 1364 برای مقطع کارشناسی ارشد در مجتمع دانشگاهی هنر، هنر اسلامی رشته هنر و ادبیات نمایشی در ادبیات فارسی یا نمونه‌های نمایشی در ادبیات فارسی را درس می‌داد.

تولید هنری این روزگار خیلی بیشتر از گذشته است

فیروزان با اشاره به اتاق خود اظهار داشت: اتاق من قبل از آن که برای من باشد برای منشی‌های من است چون آنها 70 درصد کار شهرکتاب را پیش می‌برند و من به تمام کسانی که برای کارها انتخاب کردم اطمینان کامل دارم لذا حتی اتاق من را هم آنها می‌چینند.

وی بیان کرد: تولید هنری این روزگار خیلی بیشتر از گذشته است به همین دلیل در گذشته اسامی تمامی نویسندگان، فیلمسازان، خوانندگان دنیا و هنرپیشه‌ها را می‌شناختیم اما صداهایی که امروز در رادیو می‌شنوم همواره جدید هستند و هرچه نام‌ها را حفظ می‌کنم مجدد به آنها اضافه می‌شوند.