ژاله آموزگار پژوهشگر ایرانی فرهنگ و زبان‌های باستانی در گفت‌وگو با خبرنگار رویداد فرهنگی بیان کرد: بنظرم بهترین کار کتاب است البته نه کتاب‌های سیاسی و عقیدتی بلکه بیشتر کتاب‌های رمان و داستان که خواننده دارند و افراد مختلف را با یکدیگر مرتبط می‌کنند.

وی ادامه داد: آنچه که مربوط به فرهنگ، مردم‌شناسی و غیره است اگر بصورت ساده تهیه و در اختیار افراد گذاشته شود، خوانندگان ما در طیف گسترده‌تری می‌توانند از آنها بهره ببرند.

آموزگار در تکمیل این صحبت که کتاب‌های ما به افغانستان راه پیدا می‌کند اما آنها نمی‌توانند کتاب‌هایشان را به ایران وارد کنند، گفت: شنیده‌ام که آنها هم برای بردن کتاب‌های ما به افغانستان کنترل‌‌های لازم را دارند یعنی سعی می‌کنند کتاب‌هایی را به کشورشان ببرند که عاری از مسائل سیاسی و عقیدتی باشد.

وی با اشاره به حضور کتاب‌های افغانستان در کشور اظهار داشت: علیرغم اینکه فردی بسیار کتابخوان هستم اما کتاب‌های مختلفی از نویسندگان آن کشور به دستم نرسیده و شاید این مسئله با عدم شناخت در ارتباط باشد، همچنین عدم توزیع مناسب آثار هم در این امر دخیل است.

این پژوهشگر ایرانی فرهنگ و زبان‌های باستانی عنوان کرد: زبان ما باید همیشه زبان فرهنگی و ادبی باشد.

 به گفته ژاله آموزگار، اگر کتاب‌های ساده (مانند کتاب‌های هوشنگ مرادی کرمانی که درعین مطالعه همه به آنها دلبستگی دارند) بیشتر در دسترس قرار گیرد بسیار کمک کننده است.