جلال‌الدین کزازی نویسنده و مترجم با اشاره به برنامه تجلیل از 110 اهل قلم در مراسم رونمایی از کتاب «یادگار ماندگار» به خبرنگار رویداد فرهنگی گفت: در روزگاری که قلم و کلک ارج و ارزش خود را در ایران کم و بیش از دست داده یا بسیار فروکاسته شده چنین برنامه‌هایی در سرشت خود ارزشمند است و نشان می دهد که هنوز ایرانیان به ویژه دست‌اندرکاران، برنامه‌ریزان و سررشته داران به قلم و اهالی قلم می‌اندیشند.

وی ادامه داد: آنچه ارج اهل قلم را شکسته همین است که در روزگار ما بیشتر از خواندن، می‌بینند؛ از این رو در دریافت‌ها اندیشه‌ها، داوری‌ها، گزارش‌ها و هر رفتار فرهنگی تنها به آنچه می‌بینند، بسنده می‌کنند.

کزازی با بیان اینکه دیدن ناخواسته و نااندیشیده اما نگریستن آگاهانه و اندیشیده است اظهار داشت: آنچه ما می‌خوانیم و با قلم نوشته می‌شود نیاز به ژرف‌نگری دارد، از همین رو مطابق دید من هیچ ابزار دیگری هرگز در آگاهی‌رسانی نمی‌تواند جای کتاب را بگیرد و کار آن را انجام دهد، پس روزگاری چنین درهم ریخته و بی سامان که همگان تنها می‌بینند، بسیار اندک می‌نگرند، در رویه سطحی مسائل می‌مانند و شاید پروای ژرفا هم ندارند هر کاری که در پیوند با قلم انجام شود در گونه خود کاری خجسته است.

مجالس تقدیر و تجلیل باید با نظم برگزار شوند

توفیق سبحانی، از استادان معاصر در زمینه زبان و ادبیات فارسی با بیان اینکه کتاب در ایران حیات ندارد، اظهار کرد: مجالس تقدیر از اهالی قلم و غیره باید منظم باشند بعنوان مثال در مراسم رونمایی از کتاب «یادگار ماندگار» ترتیب صندلی‌های سالن برای میهمانان و پیشکسوتان مناسب چیده نشده بود و پیشکسوتی مانند عبدالله انوار باید با قدی خمیده در ردیف‌های میانی سالن می‌نشست.

به گفته وی حتی در مراسم رونمایی از کتاب «یادگار ماندگار» تعداد صندلی‌ها برای علاقمندان و اهالی حوزه قلم به تعداد کافی نبود و آنطور که شایسته ایشان بود، با آنها رفتار نشد.